حتماً ساعت قرآنى را شنیده‌اید. در حدیث آمده و به تجربه هم ثابت شده: هر کس هنگام خوابیدن آیه آخر سوره کهف را بخواند، هر ساعتى که بخواهد از خواب بیدار مى‏‌شود.
شما هم امتحان کنید، حتماً نتیجه دارد: «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَى إِلَى أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن کَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً؛ بگو: جز این نیست که من هم بشرى مانند شمایم که به من وحى مى‏شود بر این که معبود شما فقط خداى یکتاست ؛ پس کسى که امید لقاء پروردگارش را دارد، باید کار شایسته انجام دهد و هیچ‌کس را در پرستش پروردگارش شریک نکند.
اما یکى از پیام‌هاى اصلى این آیه بیدارى از غفلت است.
دیدار و ملاقات با پروردگار نهایت آرزوى هر انسانى است؛ اما اگر چنین امیدى دارى دو شرط دارد:
1. باید عمل صالح داشته باشى (فلیعمل عملاً صالحاً)
2. شرک، به هر نحوى باشد ممنوع است. «لایشرک بعبادة ربّه احداً» یعنى عمل صالح هم فقط و فقط براى خدا باشد.

نوشته شده در شنبه 90/4/18ساعت 6:32 عصر توسط حسان نظرات ( ) |